Μπάμπης Στόκας - Απλά ανασαίνω
"Απλά ανασαίνω σαν το ψάρι στο ποτάμι
κόντρα στο ρεύμα κολυμπώ κι απλά ανασαίνω
Σαν το φάρο αναβοσβήνω στο βοριά που με χτυπά
το φως μου αφήνω, ανάβω σβήνω, ό,τι έχω σου δίνω
Και περιμένω, περιμένω
Απλά ανασαίνω σαν την κάμπια στο φύλλο
πεταλούδα μια μέρα όταν γίνω θα πετώ
Τα φτερά μου ανοίγω τα φτερά μου κλείνω
Ό,τι έχω στ' αφήνω δεν έχω καιρό
κι απλά ανασαίνω το φως μου αφήνω
ανάβω, σβήνω ό,τι έχω σου δίνω..."
Του φευγάτου η μάνα, δεν έκλαψε ποτέ...
-
[image: 582205865.jpg]Κάπως έτσι φεύγεις και δεν ξέρεις το τέλος. Το τέλος
γλιτώνει από σένα και εσύ από αυτό. Φεύγεις γιατί δεν θες να το μάθεις, δεν
θε...
Πριν από 8 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου